Κανένα ρούχο δεν είναι πλήρες χωρίς γραβάτα. Προσθέτει φινέτσα και στυλ σε αυτούς που τη φοράνε. Αλλά αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί φοράμε γραβάτα;
Δεν μας κρατούν ζεστούς ή στεγνούς και σίγουρα δεν προσθέτουν άνεση. Τότε γιατί μας αρέσει να τις φοράμε;
Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι η γραβάτα προήλθε από τον 17ο αιώνα, κατά τη διάρκεια του 30ετούς πολέμου στη Γαλλία. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ο 13ος προσέλαβε Κροάτες μισθοφόρους οι οποίοι φορούσαν ένα κομμάτι ύφασμα γύρω από το λαιμό τους ως μέρος της στολής τους. Χρησιμοποιούταν για να δένουν το πάνω μέρος των σακακιών τους. Αλλά είχαν επίσης αρκετά διακοσμητικό αποτέλεσμα. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος το λάτρεψε. Μάλιστα, του άρεσε τόσο πολύ που έκανε αυτούς τους δεσμούς υποχρεωτικό αξεσουάρ για βασιλικές συγκεντρώσεις.
Η γραβάτα αυτή ονομάστηκε “La Cravate” προς τιμήν των Κροατών στρατιωτών.
Από τον 17ο αιώνα η γραβάτα έχει υποστεί πολλές αλλαγές, συχνά μικρές και διακριτικές αλλά όλες σημαντικές.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ο κόσμος είδε μια άρνηση για τις επίσημες «cravats» δεδομένου ότι η ανδρική μόδα έγινε λιγότερο για την εμφάνιση και περισσότερο για την άνεση, τη λειτουργικότητα και την εφαρμογή.
Η δεκαετία του 1920 ήταν μια σημαντική δεκαετία για τις γραβάτες των ανδρών. Ένας κατασκευαστής γραβάτας με το όνομα Jesie Langsdorf εφηύρε έναν νέο τρόπο κοπής του υφάσματος κατά την κατασκευή μιας γραβάτας. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία διαφορετικών κόμπων γραβάτας.
Τα παπιγιόν προορίζονταν για επίσημες περιστάσεις, ενώ οι γραβάτες στο λαιμό ήταν η κυρίαρχη επιλογή για τους κυρίους.
Επίσης, οι γραβάτες ήταν ένας τρόπος για τους κυρίους να εκφράσουν την καλλιτεχνική τους πλευρά, κατά τη διάρκεια του κινήματος Art Deco. Οι γραβάτες έγιναν ευρύτερες και πιο τολμηρές, εκφράζοντας μοτίβα και σχέδια που αντανακλούσαν το Art Deco.
Οι γραβάτες συνέχισαν να γίνονται πιο τολμηρές και πιο πολύχρωμες. Επέδειξαν μοτίβα που ξεχώριζαν και έγιναν ένα αξεσουάρ «statement».
Φημολογείται ότι οι λεπτές γραβάτες εφευρέθηκαν επειδή οι κατασκευαστές ξέμειναν από ύφασμα και έτσι χρησιμοποίησαν τα τελευταία κομμάτια για να σχηματίσουν μια γραβάτα! Είτε υπάρχει αλήθεια σε αυτό είτε όχι, ήταν σίγουρα ένα ακόμα «statement» και χρησιμοποιήθηκαν στη δεκαετία του ’50 για να επαινέσουν ένα πιο προσαρμοσμένο και καλοραμμένο στυλ.
Το κίνημα της λεπτής γραβάτας πήρε μια στροφή στη δεκαετία του ’60, όταν μερικοί κύριοι φορούσαν γραβάτες τόσο πλατιές όσο 6 ίντσες! Αυτά ήταν γνωστά ως «Kipper Ties» και αφομοιώθηκαν πλήρως κατά τη διάρκεια του «disco» κινήματος της δεκαετίας του ’70!
Με την πάροδο του χρόνου, περισσότερα υλικά χρησιμοποιούνταν από τους κατασκευαστές γραβάτας. Η δεκαετία του ’80 είδε την επανεμφάνιση της «λεπτής» γραβάτας σαν ισοπαλία με την γραβάτα Kipper.
Σήμερα, οι γραβάτες είναι διαθέσιμες σε πολλά διαφορετικά πλάτη, κοψίματα, υφάσματα και σχέδια.
Ο καθένας μας επιλέγει την ιδανική γραβάτα γι’ αυτόν, για να εκφράσει το δικό του προσωπικό στυλ!